Informatyk od dziecka

Co trzeba zrobić, żeby wejść na ścieżkę kariery zawodowej IT? Czy Informatyka musi być naszą pasją? Czy od najmłodszych lat powinniśmy rozwijać się w tym zakresie? Czy powinniśmy chodzić na dodatkowe lekcje informatyczne? Czy powinniśmy od razu wejść na ścieżkę rozwoju w konkretnej dziedzinie Informatyki? Czy duże znaczenie ma czas, w którym rozpoczniemy naszą naukę? Co zrobić, żeby być cenionym Informatykiem?

Być może nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale tego typu kwestie mają bardzo duże znaczenie dla naszej pracy zawodowej. Im wcześniej zaczniemy naszą edukację w zakresie Technologii Informacyjnych, tym łatwiej będzie nam w pracy. W sytuacjach, które my już dawno przerobiliśmy, inni mogą mieć problemy. Im więcej problemów stanie na naszej drodze i znajdziemy dla nich rozwiązania, tym większym doświadczeniem możemy się pochwalić.

Warto też zaznaczyć, że młody człowiek chłonie wiedzę dużo szybciej i łatwiej, niż w czasie kiedy okres młodości mamy już za sobą. O wiele łatwiej jest się zatem nauczyć programowania, jeśli lekcje rozpoczniemy już na poziomie szkoły podstawowej, niż wtedy, kiedy przyjdzie nam do głowy przebranżowić się w wieku średnim, kiedy studia mamy już dawno za sobą.

Poza tym pamiętajmy, że istnieje przecież konkurencja na rynku pracy. Jeśli porównamy osobę, która zdobywa wiedzę już od wielu lat oraz taką, która dopiero szkoli się od roku, chyba nie powinniśmy mieć wątpliwości, kto był w stanie przyswoić więcej wiedzy i zdobyć większe umiejętności.

3 komentarze

  • By Karol, 8 maja 2017 @ 19:52

    Ja dopiero po kilku latach w zupełnie innym zawodzie doszedłem do tego, że chcę być programistą

  • By Renia, 24 listopada 2017 @ 16:05

    Ja też odkryłam w sobie zdolność do programowania po kilku latach pracy w zupełnie innej branży. Poszłam na studia informatyczne, dostałam się do fajnej firmy i muszę przyznać, że bardzo lubię teraz swoją pracę.

  • By Adam, 6 grudnia 2017 @ 10:00

    Czasami tak w życiu się układa 🙂 Dopiero po wielu latach odkrywamy w sobie nowe możliwości, być może całkiem inne niż dotychczas myśleliśmy. Dziękuję za komentarz Reniu i zapraszam częściej.

Other Links to this Post

RSS feed for comments on this post. TrackBack URI

Leave a comment